Een creatief, gedreven en pragmatisch PR-bureau voor de toeristische, lifestyle en culturele sector.
Lid van Travel Lifestyle Network, een internationaal netwerk van toeristische PR-bureaus.
Afgelopen november ging ik naar een soort dierentuin. Grote ruimte met een omheining. Toegangskaartje aangeschaft. Met vele andere bezoekers over wandelpaden lopen en aapjes kijken.
Lokatie: de World Travel Market in Londen. Een merkwaardige vergelijking? Nou, met enige verbeelding waan je je echt in een soort Artis.
Allerlei pluimage uit de hele wereld strijkt er neer om te loeren, te observeren, rond te sluipen en toe te slaan. En tegelijkertijd te foerageren. Altijd in de rij voor koffie en broodjes. Bij de beesten af soms.
Met de plattegrond in de hand struint de aanwezige fauna de omgeving af. Op zoek naar een prooi. Want feitelijk is een vakreisbeurs dat - een jachtterrein. Een bonte verzameling primaten die de ganse dag scannen en willen scoren. Directeuren en ministers op zoek naar publiciteit, inkopers vechten een robbertje met alle accommodatie-aanbieders over kamerprijzen, PR buro’s leuren langs tientallen stands om hun diensten aan te bieden - ik heb afspraken gehad waar het visitekaartje van een concullega boven op de stapel lag :). Reisvakbladen die hun commerciële online en offline diensten aanbieden. En vakantiebeursorganisatoren uit andere landen die komen spieken hoe men het daar in Londen doet. Iedereen wil iets van een aanwezige.
Gevraagd en ongevraagd vinden er over de verschillende dagen tienduizenden gesprekken plaats. Hoeveel daarvan zouden daadwerkelijk tot een ’kill’ leiden - een concrete afspraak of deal? Als ik mijn eigen gesprekken als referentie neem niet veel.
Die WTM is de opening van het toeristisch jachtseizoen. IBTM World in Barcelona, Vakantiebeurs Utrecht, Fitur Madrid, Vakantiesalons Antwerpen en Brussel, BIT Milaan, ITB Berlijn… een oerwoud met stands die fungeren als kijkdozen vol pauwen wedijverend om de meeste aandacht.
Veel van de aanwezige diersoorten zijn toegankelijk. Kun je makkelijk benaderen. Poeslief. Maar ook veel fladderende vogels. Participanten die zelden in hun eigen stand te vinden zijn. En er zijn er ook de grommers. De pitbulls en hyena’s, advertentieverkopers die zich met hun klauwen in hun prooi vastbijten en niet meer loslaten. En deelnemers die zich als de Koning der Dieren gedragen - parmantige leeuwen die zich veelal op een verdieping boven hun stand ophouden – die je nooit zal kunnen aanraken vanwege de uitsmijters die de vergelijking met tralies in een dierentuin kunnen doorstaan – je komt er niet langs.
Dan zijn er nog de ezels. Mensen achter een balie die na drie keer uitleggen wat je doet nog steeds geen flauw idee hebben waar je het over hebt. Keep on smiling. Somebody’s got to do it.
Het zijn verpletterend intrigerende dagen. Eigenlijk spaar ik ze een beetje – beschouw ze als een soort 'zoovenirs'. Kom er dan ook graag. Ons kantoor hangt vol met naambadges van beursbezoeken want loop al ruim 24 jaar te ijsberen op die beurzen. Gewapend met mijn bamboe koffertje en ideeën sla ik mij een weg door die jungle. Vaak een ondoordringbaar oerwoud maar toch, als je dan met zwetende oksels, beblaarde tong en pijnlijke voeten na een uitputtende jacht een doel weet te raken - een trofee om mee naar huis nemen - dat gevoel is euforisch – blijken wij primaten toch nog beetje menselijk.
Hoe ervaart u een dergelijke beurs?
Zal een 'staycation' over 100 jaar gemeengoed zijn.
Duurzaam toerisme een te-ver-van-mijn-bed-show? Dat hoeft niet.
Wilt u ons aub fatsoenlijk bejegenen.
Hoe radeloos we allemaal ook mogen zijn, het mag niet tot wanhoop leiden.
want het wordt nimmer meer zoals het was.
Mag het een onsje méér fatsoen zijn aub!
Vakantiebeurzen - het zijn net dierentuinen.
Over reisindustrietje pesten en bespottelijke stuntprijzen.
Waarom besteedt de reissector niet meer aandacht aan dit fenomeen?
Nee, het is geen typefout noch een acroniem. Wel onze toekomst.
Over een week of 2 krijgt Nederland weer massaal het jaarlijkse vakantiegeld. Maar de reissector kan er naar fluiten.
De informatie-overload neemt absurde proporties aan.
Over de Aad Struijs persprijs en bloggers...
Over OAD, trendwachters en de nieuwe realiteit.
Zijn we de Vakantiebeurs beu?
De fulltime reisjournalist in ieder geval wel.
De hotelindustrie zou van deze vraag wakker moeten liggen.
Iedereen irriteert zich er aan. Maar niemand doet er wat aan.
Ik kan het woord niet meer horen. Het begint met een ‘r’ en eindigt op een ‘e’. En dan heb ik het niet over rapalje.