Gaat infobesitas de reissector zwaar vallen?

Wordt infobesitas de nieuwe obesitas? De drang van mensen om voortdurend informatie te willen vergaren en te willen delen. 24 uur per dag social snacking. De fear-of-missing-out (fomo) – het fenomeen met name onder jongeren niets te willen missen – wordt al als een ziekte geclassificeerd. Gaat ons brein ons beschermen tegen de huidige info overbelasting maar een vraag die voor ons vak nog belangrijker is: Kunnen wij de boodschap van onze toeristische klanten nog effectief onder de aandacht brengen?

Wij mensen hebben en kennen beperkingen en grenzen. Ik kan 20 kilo tillen maar 150 gaat me niet lukken. Maar niet alleen fysieke grenzen, ook ons brein is niet onuitputtelijk. Met de komst van Internet heeft onze hersenpan het nog zwaarder gekregen. Kregen we al dagelijks een lawine aan gevraagde en ongevraagde informatie over ons uitgestrooid, de digitale snelweg zorgt er nu voor dat tussen opstaan en naar bed gaan een waar bombardement aan informatieprikkels op ons neerdaalt. Net als bij een harde schijf die vol raakt gaat ook ons brein dan langzamer werken. Als de spons volgezogen is met water neemt het niets meer op. Enkele wetenschappers stellen zelfs dat een overload aan informatie op langere termijn schade aan ons gezondheid zou kunnen toebrengen.

Wedijveren om de aandacht van de consument. Het is wereldwijd een wekelijkse miljarden business. Ook de reissector schiet met vele schoten hagel de consument om de oren via print, radio, tv, outdoor advertising, folders, brochures, reclame, beurzen, web, mobile, en wat al niet meer. Daarbovenop de honderd miljoen andere sectoren die naar uw aandacht lonken om iets te verkopen.

95% van deze spur-of-the-moment impulsen glijden van ons af als waterdruppels van een eend. Nietszeggend bericht. Ongelukkig moment. Irrelevante boodschap. Onjuiste ontvanger. Verkeerde zender. Want onze hersenen zijn verstandig en intelligent. Genoeg is genoeg. Iedere dag ontvangen we honderden zo niet duizenden (commerciële) prikkels en krijgen we zo’n 100.000 woorden te verwerken. Dat is zo’n 34 gigabyte aan schijfruimte. Uit zelfbescherming vergeten we daarom tips en gebeurtenissen. Op de brievenbus thuis kunnen we een NEE NEE sticker plakken maar je digitaal afschermen is wat lastiger.

De reissector is nog steeds een roepende in de woestijn. Ook wij PR-bureaus zijn mede oorzaak aan de vloedgolf aan informatie berichten. Wij zijn het aan onze klanten verplicht om daar over na te denken. Want die huren ons in om juist in om hun boodschap en hun bestemming in de overvloed aan informatie op te laten vallen. Lage prijzen. Dat werkt nog altijd wel om de aandacht van de consument te trekken maar vind ik uit bedrijfseconomisch oogpunt het minst aantrekkelijke PR/Marketing instrument voor de klant zelf.

Met de opkomst van social media in de afgelopen jaren en ook nog eens de zeer populaire smartphone kunnen we ons nu 24 uur aan informatiestromen laven. Iedere bedrijfstak wil zijn graantje meepikken en de strijd om de aandacht van de afnemer gaat onverminderd door. Zo ook door ons PR-mensen. Wij willen het laatste nieuws en de bestemmingen van onze klanten onder de aandacht brengen van de consument en nieuws- en reisplatforms, het liefst op een zo’n origineel mogelijke wijze, maar met ons ook de rest van de wereld. Nu leent de reisindustrie zich natuurlijk perfect om de lezer te entertainen en te verleiden met mooie plaatjes en inspiratie, maar ondanks het dankbare onderwerp vakantie gaat veel informatie verloren in de stortvloed die de ontvanger dagelijks over zich heen krijgt. Toch biedt social media – mede veroorzaker van infobesitas – tegelijkertijd ook prachtige mogelijkheden om direct met klanten te communiceren – denk aan webcare teams zoals KLM die bijvoorbeeld inzet.

It is time for a new mindset in ons vak. De shoot-and-pray aanpak die het gros van de reisindustrie nog vaak hanteert, is niet meer van deze tijd - schieten met hagel in de hoop een paar hits te treffen. De aandachtspanne is één seconde kort geworden. Daarna is die klant weer foetsie. Ik was reuze enthousiast over het voornemen van ING om hun klanten één-op-één aanbiedingen te mailen. Briljant. Hoe maatwerkgericht wil je het hebben! ‘U houdt van wandelvakanties in de winterzon? Krijgt u van mij leuke aanbiedingen gestuurd. Heerlijk toch?’ Van massacommunicatie naar microcommunicatie. Blijk ik de enige Nederlander te zijn die er warm voor liep. Misschien maar eens al die marketingplannen even terzijde leggen en ons nog meer gaan verdiepen in hoe het menselijk brein werkt. En via het brein vervolgens het hart van de consument veroveren zodat de boodschap wat langer beklijft. De bibliotheek in Den Haag kan mijn bezoek verwachten en de Fomo boodschap aan onszelf en de reisindustrie: ‘Focus on more originality’. 

Reacties